Toeval bestaat niet?!

Op de demo avond van The Game Master afgelopen week heb ik een potje Tobago gespeeld. Een leuk (familie)spel in mijn ogen. Een beetje nadenkend over het spelletje dat ik gespeeld had, vroeg ik me opeens af of ik op zoek naar een schat een amulet had kunnen oppakken. Tja, dat zijn zo van die vragen die horen bij een schatzoekspel.

Toen ik op BBG keek zag ik zo snel geen antwoord op mijn vraag (vreemd!). Wel zag ik een verwijzing naar een prijsvraag: het bleek dat The Game Master al een tijdje bezig was met een "real life" speurtocht naar een schat. Met aanwijzingen als:

en

Het bleek dat de schat (nog) niet gevonden was en hoewel ik normaal niet zo helemaal niet van de RPG spellen ben, waande ik me al snel een echte schatzoeker.

Met een beetje gepuzzel, gegoogle en gegoogle-map kwam ik erachter dat alle aanwijzingen naar een — (iets te?) voor de hand liggende — locatie wezen: het kantoor van The Game Master in Nieuwekerk aan den IJssel. ’s Avonds om half 11 zou de schatbewaarder aanwezig zijn bij de schat. Dus onder het mom "baat het niet, schaden zal het ook niet" om 9 uur de trein richting Nieuwekerk gepakt.

Na wat trein-ellende kwam ik nog net voor half 11 op mijn schatlocatie aan. Met een beetje twijfel omdat de locatie me iets te simpel leek, was ik op zoek of ik mede-schatzoekers zou vinden. Ik had kort daarvoor nog de laatste aanwijzing van die dag ontvangen, maar kon die op mijn kleine telefoonschermpje niet lezen.

Bij de locatie aangekomen viel me op dat er licht brandde in het kantoorpand van The Game Master. Zou het dan toch? Toeval bestaat niet!

Een snelle blik naar het pand wees uit dat de deur op een kier stond. In welk kantoorpand is er nou om half 11 ’s avonds een deur open? Toeval bestaat niet! Dit moest het zijn …

Dus ik — zonder aan te bellen — naar de verdieping van The Game Master gelopen. Ik kwam binnen in een Walhalla voor spellenliefhebbers: een hele kamer vol met spellen. Toeval bestaat niet!

Naast de spellen en wat kantoormeubilair waren er geen mede-schatjagers. Zou het dan echt??? Was ik de enige??? Wel was er in het kantoortje een medewerkster aanwezig. De schatbewaarder??? Al vrij snel bleek het echter een verbaasde medewerkster te zijn, die vreemd opkeek en vroeg wat ik kwam doen. Een beetje cryptisch zei ik dat ik op zoek was naar iets. Waarop ze in lachen uitbarst: "O, je zoekt de schat!!!" … uh ja dus 🙂

Uit haar lach maakte ik op dat dit niet de locatie was. Maar zoveel toeval bij elkaar, dat kan toch haast niet? De medewerkster vertelde dat de schatbewaarder wel op pad was, maar niet daar was. Na een kort gesprekje liep ik in een deuk van het lachen naar de trein terug al denkende waar het dan wel kon zijn. Even twijfelde ik zelfs of ik niet iets te vroeg was geweest of dat ik nog iets van een codewoord had moeten noemen of zo. Elke zin die ik met de medewerkster gewisseld had was ik aan het doorlichten op een mogelijke clue. Misschien zijn RPGs toch eigenlijk wel leuk 🙂

In de trein nog even gemaild naar The Game Master over deze bijzondere ontmoeting op een wildvreemd kantoorpand om half 11 ’s avonds. Terwijl ik het aan het mailen was, bleek de echte schat gevonden. En wel op het laagste punt van Nederland, zo’n 2 kilometer van ‘mijn’ schatlocatie. Een locatie die — zo bleek later — voor de hand lag als ik even Nieuwekerk aan den IJssel had ge-wikipediaad. Het diepste punt past namelijk erg goed bij het spelverloop van Tobago.

Aan het eind van mijn extra Bordspelavond wachtte nog een leuke surprise. Bij The Game Master hebben ze ook om dit "avontuur" moeten lachen. Toen ik rond middernacht weer thuis kwam, zag ik in mijn mailbox dat ze besloten hebben me toch een schatje te gegeven: het spel Tobago. Het spel dus waar het die woensdagavond allemaal mee begonnen was. Toeval bestaat niet!

P.S. LC: Tweede worden op een spel met een speelduur van een paar dagen moet toch ook wel wat prestigepunten opleveren?